آئین زندگی

یه امشبو من میخوام از عشق بنویسم نمیشه که نمیشه ، صد البته بخاطر دسته گلیه ک غروب به آب دادم . حواسم نبود دستم خورد به ظرف تینرو شالاپ ریخت رو فرش‌ و موکت برا همون هی میرم تو حس یهو با بوی تینر کلا فازم میپره

انتظار حس قشنگیست که یک ...

بخصوص آن زمان که پشت در توالت منتظر ...

پر از احساس دلتنگیم ...

از واژه وابستگی بدم میاد میترسم ازاینکه وابسته بشم به چیزی یا کسی    :(

دلم برا زمان دانشجویی و بعضی آدما حتی برا اون صندلی که هفت سال جلو چشمم بود و پشتش نوشته بود کوهدشت تنگ شده .

دلم برای خودم . خود گذشتم تنگ شده 

کاش یه عروسک کوکی بودم ...

اومدم تو رخت خواب ، تنم خستس حس سنگینی لذت بخشی دارم ، صدای سکوت شب تو گوشم این حس رو چندین برابر کرده ...

دلم میخواد خودم براخودم لالایی بخونم خوابم ببره .

یه زمانی سمت خوندن کتاب هایی با محتوای روانشناسی‌و انرژی مثبت و‌موفقیت و... اینا نمیرفتم ، چون دیدگاهم این بود که اکثر این کتاب ها با هدف تجاری‌ چاپ شدن و ارزش محتوایی ندارن ! 

اما درحال حاضر مشغول به خوندن اون دست کتاب هام و احساس نیاز میکنم به خوندنشون ، اینکه درقالب مطالبی منسجم بتونم آگاهیم و شناختم رو نسبت‌به خودم بالا ببرم قدم مثبتی در زندگیم هست ...

واقعا آدمها دیدگاهشون طی زمان تغییر میکنه ...

علائم سینوزیت چیه واقعا من حس میکنم دارم . امشب با دوستم نقطه ضعف های همو گفتیم یه نکته جالب پایان بحثمون متوجه شدیم . اینکه درمورد ویژگی های مثبت هم هرکدوم هر چی بهم گفتیم درواقع نقطه ضعف های خودمون بود ...

بچه خواهرم اخیرا با دست میکوبه تو سرو صورت خودش ، مامانم میگه شاید چون میخواد حرف بزنه ولی نمیتونه اینطور نشون میده یه حالت عصبی هم پیدا میکنه انگار ، البته خب نمیدونم این حرف مامانم از نظر علمی پذیرفته هست یا نه ! 

خلاصه خواستم بگم من هم دقیقا تو همچین حالتی موندم برای نوشتن متن ، هرچقدر بکوبم تو سرو کله خودم باز نمیتونم اونچه درذهنم هست رو به زبون بیارم